29 Temmuz 2009 Çarşamba

Alışmak sevmekten daha zor geliyor...

Evdeyim bugün...
Yeni bakıcımız geldi..
Rüya, her yabancıya davrandığı gibi ona da oldukça yabani davrandı..
Yapıştı bana..
Aslında ilk gördüğünde gitti kucağına..
Sonra sürekli bir ağlama, sürekli bir mızıldama..
Ben mi??
Çok karışığım..
Böyle oluyormuş demek ki..
Boğazımda kocaman bir düğüm..
Aklımın ağzında hep sorular..
Hepsi de "ya?" ile başlayan "alışırmı ki?" yle biten...
İlk günden beklememek gerek,hemen alışsın..
Bahçede durdu onunla çok güzel,dışarısı denince akan sular duruyo tabi...
Karşılaştırmasız atlatsam şu dönemi..Atlatsak..
Derdim birden fazla..
Şu an ki...
Rüyacığım üzülmesin yeter ki...

14 yorum:

füsfüs dedi ki...

canım yaa, inan bebekler bizden daha kolay adapte oluyorlar
bir güleryüz, bir atta yetiyor bazen yabancı birine alışmaları için
sen içini ferah tut

gullesu dedi ki...

canım hiç üzülme alışcak tabikide bugünlerde geçecek ve bu yaşadıkların bir başkasına yardımcı olmak için akıllarda bir yer edecek.herşeyin hayırlısı.

βЄƉΔЯƉЄм dedi ki...

o güzel yüreğini yorma artık bu konuyla canım benim... zaman geçtikçe enerjini bu kadar harcadığın için üzüleceksin bu konuya. Rüyam son derece uyumlu ve cana yakın bir çocuk, dolayısıyla ona ayak uydurmamak alışmamak imkansız, onun içinse bence hiç problem olmayacak. düşünme artık bu kadar lütfen, söz veriyorum herşey yolunda gidecek :) iyi düşün, iyi olsun!!! sevgiyle öpüyorum 2nizi de...

ZeyNes dedi ki...

Zeynep'e anneannesinin bakmasına rağmen ilk günler bocaladı,mızmızlandı.Senin kafanda soru işaretleri yoktur umarım yeni bakıcıyla ilgili.Yoksa Rüya için cok uzun sürmeyeceğine eminim bu dönemin...

ELİF dedi ki...

füsfüscüğüm, umarım dediğin gibi olur,kalbimin taa içi acıyo,hata mı yapıyorum acaba diye..
gullesu, bir an önce geçsin lütfen,
burcucum, napcaz yaa..
Zeynes, e yeni bakıcı içinde kolay değil o da alışmaya çalışacak tabi:((

Adsız dedi ki...

Merhaba,

Kızım şu anda 11 aylık, 6 aylıkken işe başladım, dolayısıyla 5 aylıkken ilk bakıcımızı aldık, hemen kaynaştık ve kızım ona çok düşkündü. Ancak devamsızlığı çok olunca, geçen ay yollarımızı ayırmak zorunda kaldık. Çok üzüldüm, hem çocuğum huzursuz olacak, hem de onu çok sevdiği birinden ayıracağım diye. Günlerce ağladım hatta, o kadar yani:) Yeni gelen ablamız onunla oyunlar oynadı, parka götürdü, şimdi ben eve gelince o gitmesin diye şirinlikler yapıyor. Demek istediğim, biz onlardan daha çok üzülüp kafamıza takıyoruz galiba:)

ELİF dedi ki...

Adsız merhaba, içimi çok rahatlattın çok sağol, peki yeni ablasına ilk günler alışması için biraz zaman geçmiştir değil mi , rüya ilk günümüz ama pek gitmiyor yenisine...

zeynep dedi ki...

umarım alışma sürecini kolay atlatırsınız. hiç tecrübem yok ki bir şeyler söyleyeyim.

bir süre birlikte zaman geçiriseniz yavaş yavaş alışacaktır bence. ne bileyim müzik yada balon yada böyle cafcaflı bir şeylerle gönlünü fethedebilir mi ki? şaklabanlık da olur tabiii:-)

ELİF dedi ki...

zeynepciğim, çok aceleciyim ben galiba...

Güneş Akay dedi ki...

Elifciğim artık büyüdü rüya, yeni aktiviteler belirleyebilirsin her gün bakıcısı ile güzel zaman geçirebilmesi için, sizin bahçenizde var sen yönlendirirsen rüyada eğlenirse daha çabuk alışır.
Begüm daha çok babannesinde olduğu için Annanesindeyken daha zor adapte oluyor ama annem diyor bu gün çok mızmızdı parka götürdüm sustu diye yada birlikte fasulye ayıklıyoruz diyor çok hoşuna gidiyor gerçektende ben de begümle yapıyorum. Kesinlikle baştan bir düzen sağlamaya çalış. Tabi yazarken kolayda , inşallah çabuk alışır. Bir de hemen nasıl buldun bakıcıyı nasıl güveniyorsun merak ettim, sen kalabiliyormusun yanlarında ilk zamanlar ?
Sevgiler..

Adsız dedi ki...

Evet tabiiki ilk günden kucağına atlamadı ama yavaş yavaş alıştı. Alıştığını da ilk kez şöyle anladık: Ben evde yokken eve anneannesi, babannesi ve çok sık görmediği ninesi geldi, ninesi onu kucağına almak isteyince, koşup ablasının kucağına tırmanmış. Anneannesi ve babaannesi yerine onu kendisine yakın görmüş. Bunu duyduğumda bayaa içim rahatlamıştı:) Anneanne ve babanne biraz bozulmuşlar tabi:) Ona iyi bakan biri oldugu müddetçe kısa sürede alışacaktır eminim.

Yasemin

Adsız dedi ki...

Bir de şunu belirtmek lazım: Alışma sürecinde ben evde değildim, babannesi ve ablası ile birlikteydi. Babanne de mümkün olduğunca onları yalnız bırakmaya çalıştı alışma sürecini hızlandırmak için. Yan odaya gitti, onlar oyun oynarken mutfakta yemek yaptı mesela. Tabiiki anne ve bakıcı arasında anneyi tercih etmesi gayet normal.

Adsız dedi ki...

Çok abarttım bir sürü mesaj yazarak ama, yakın zamanlarda benzer şeyler yaşamış olduğumuz için, yardımı olur diye aklıma geldikçe ekliyorum:) İnsan ister istemez bir önceki bakıcı ile karşılaştırma yapıyor. Ve tabiiki eski bakıcı daha uzun sürelerdir çalıştığı için, işe, çocuğa daha hakim, başta "acaba hata mı yaptım, öteki daha mı iyidi" gibi soru işaretleri oluyor. Yenisine de biraz zaman vermek lazım. Çocuk ablaya alışıyor ama bir yandan abla da çocuğa alışıyor. Zaman geçtikçe herşey çok daha iyi oluyor...

Sevgiler..

ELİF dedi ki...

Güneşciğim, yanlarındayım...

Yasemin, yazdıkların içimi çok rahatlatıyor,çok yardımcı oldun sağol, ama bizim bakıcı da alışamadı henüz,onun içinde kolay değil tabi ama ilk gözlemlerime göre oyun oynamayı,nasıl eğlendireceğini pek bilemiyor, ya da o da alışamadığı veya benden çekindiği içindir, anlatmaya çalışıyorum ama...bakalım biraz daha deneyeceğiz...