avavavavava..

Rüyacığım dün dağarcığına yeni bişey daha ekledin;ağzına elimle vurunca avavavava yapmaya başladın,aslında ben ara ara deniyordum bu hareketi sen sadece kedi gibi elimi yalıyordun,dün bir kere daha denedim ve ağızdan bir ses aaaaa,ben vurunca avavavavaya dönüştü:)) Hergün birşey ekleniyor her geçen gün daha da cadı ve sevimli oluyorsun.

o kadar meraklı ki rüya,kucaktayken bile herşeyi ellemek, herşeyi yere atmak istiyor,mama sandalyesinden bir şeyi yere atarken ta gözümün içine bakıyor"atma kızım kıracaksın oyuncağını" oo biz kime dedik pat yerde ve her seferinde o gözler sesten kısılır.

Bu yazıları yazmadan az evvel uyudu minik hanım; koskoca yatağında yastığın üzerine çıkıp o şekilde uyuya kaldı, yatağın enine doğru.

P.s.:bu 2 gün önceki uyuma halimizdir...

ilk ve hata veren blogumuz...

Bu blogdan önce kullandığım ve bir türlü sevemediğim bloguma bakmak istedim bugün ama yazılar tam görüntülenemiyor,açılmıyor,çok üzüldüm ama ben yine de burda da bulunsun diye arşivlemek istiyorum.http://mucizemsinsenbebegim.blogcu.com/archive/

ya...

Dün saat 3 gibi eve vardım,kapıda her zamanki gibi tatlı yavrum ve bakıcısı beni bekliyordu,beni görür görmez suratında kocaman bir gülümseme yine miniğimin, hemen kucağıma aldım tabi sarıldım sarıldım, o her zamanki gibi hemen etrafındaki eşyalara ulaşma isteğiyle uzandı ona buna. Ordan bakıcımızdan bir ses(bunu hep yapıyor ve inanılmaz sinir oluyorum) "rüya gel", rüyada ona gitti ve geri almak istediğimde gelmedi bana. Ve işte o an benim yıkıldığım andır,biliyorum saçma böyle bir şeyi takıyor olmam, elimde değil.

Ve ben tüm gece bunu düşündüm : ya beni daha az severse(sanırım karşılıksız bir sevgide bile arıyo insan sevilmeyi) , ya bana öfke duyuyorsa işe gittiğim için , ya onunla daha fazla eğleniyorsa, ya ben yeterince iyi değilsem , ya ben zaman zaman sinirli olduğum için beni sevmezse , ya sevmezse, ya ..., ya ..., ya.... ne yaparım....

dişsiz...

küçük cimcimemin dişlerinden hiç haber yok hala,ne bi kabarıklık ne bi beyazlık,ama ne bulursa hemen ağzına götürüyor, emziğini diş kaşıma aracı gibi kullanıyor,diş kaşıyıcılarını bi sağa bi sola sürte sürte kaşıyor dişlerini,bekliyoruz gelmiyorlar:))

Sanırım sabahları evden çıkmamız zorlaşacak gitgide,bugün biraz mızırdanır gibi oldu."Sakın ağlama bebeğim,ben gelicem hemen,hiç bırakmayacağım seni"

ıssız mı bu adam şimdi?

Dün akşam bi türlü izleyemediğim ıssız adamın dvd sini aldık ve sonunda merak ettiğim filmi seyredebildim(tabi rüyacığımın uyku bölünmeleri dolayısıyla bir sürü 10 dakika aramız oldu:))
Film hoşuma gitti mi bilemedim,kararsız kaldım ama reklam edildiği kadar süper bi film gibi gelmedi bana-müzikler süperdi ama-. Bu adam ıssız adam değil ıssız olmaya mahkum bi adam bence.Ama sonu hakikatten etkileyici...

... 8.ay ve yürütecimiz hayırlı olsun...

3 gün gecikmeli olsada ufak bir pasta üfledik rüyaya,babaannesi,dedesi,amcası,yengesi,derinle.
Geçen akşam gittiğimiz arkadaşlarımızda yürüteci çok sevdiği için dün hemen koştura koştura bir yürüteç aldık rüyaya; hoppalasıyla karıştırdığı için ilk başta hopladı yürüteçte(çok komikti),daha sonra yavaş yavaş alıştı.Tüllere zaten hep ulaşmak isterdi,şimdi özgürce tüllerin yanında.Artık rüya önde biz peşinde devri başlamıştır...

kıkır kıkır...

Hayatta beni bu kadar mutlu eden, her hücremi sevinç kaplayan, mutluluktan ağlamaklı olduğum şey; rüyacığımın kıkır kıkır gülmesi; bir ses bu kadar mı işler içime de bu kadar mutluluk verebilir bir insana, yok ötesi....Hayatın boyunca hep gül meleğim,hep...

gezenti...

Dün günlerden perşembe,her hafta olduğu gibi 3 saat çalışıyorum sadece,eve 12 de geldim türkan teyzesi giydirmişti zaten ben gidene kadar rüyacımı,bindik arabaya dooğğru tuba teyzesine..çınarcık uyuyordu ve sonra uyandı.Rüyacığım her gezimizde olduğu gibi yemek yemeyi ve uyumayı reddetti tabi ki,ama olsun zeynep ve çınarın hatrına oyun oynadı birazcık,uykunun huysuzluğu iyice gelince saat 4 te kalktık.Ve beklenen sonuç arabaya biner binmez uyudu...

akşam ise zor uyumamıza rağmen sabah 5 e kadar hiç kalkmadan uyudu(uzun zamandır ilk defa) bir telaşla uyandım neden ses gelmiyor diye,gittim baktım nefes alıyor(alışkanlıktan insan korkuyor valla) döndüm yatağıma ama nerdeee uykum kaçtı bi kere,ama olsun 5 e kadar kesintisiz uyudum ya yeter.

Bu arada beni çıldırtan yemek püskürtmelerimiz devam ediyor...

Hop hopun da hakkını iyice veriyor artık,kollarıylada destek verip daha çok zıplatıyor kendini,çok şeker kız ya cimcimem,nazar değmesin kuzum sana.Seni çok ama çok herşeyden çok seviyorum.

bu püfletmekte nerden çıktı şimdi...

Her geçen gün yeni hareketler ekleniyor rüyacığımın dağarcığına; sevmediği yemekleri ve karnı doyduğunda püfletiyor herşeyi ağzından, bir de üstüne şımarık bir surat,gözler kısılarak kısa çığlıklar,bir surat bu kadar mı şımarık olabilir, sanırım yandık:)))

Artık sebzelerine kıyma koymaya başladım; patates,ıspanak,pırasa,kereviz,havuç,soğan,zeytinyağı,çok azıcık yer elması,kabak ve kıyma,pirinç.Ama gelgelelim hiç sevmedi:))Alışması ümidiyle...

hand made,home made....

Babamın bir ara çuvallar dolusu unlar alıp bir hevesle başladığı evde ekmek yapma hobisi bitince bana verdiği ekmek yapma makinesi yaklaşık olarak 6-7 aydır benim evde tam gaz çalışmakta, bu zaman zarfında nerdeyse dışarıdan hiç ekmek almadan geçti(1-2 defa mecbur kaldım ama..) .İşin hijyeni yanında zevki de çok haz veriyor insana...Minik kurabiyeye de ara sıra tadına baktırdım,çok az tabi.

....uykusuz,içlene içlene bir gece...

Dün gece bir kabustu,çok ağladı rüya,sebepsiz...belki de sebepli,büyüdükçe daha düzenli olması gereken uykusu her geçen gün kötüye gidiyor.
Uykusuzluktan gözlerim aka aka geldim işe,moralim ise sıfır;uyumamış olmama mı, rüyanın ağlamasına mı?..
Dişten mi,gece ona gülümsemediğim için mi,huyu değiştiğinden mi,bi yeri mi ağrıdı?????
Oysa gündüzleri bi o kadar keyifli,hareketleri o kadar değişti ki ben bile inanamıyorum.
Yeni favori hareketimiz yemek yerken püskürtme olayımız,yapmaması için ciddi görünmeye çalışırken,karnım kıkır kıkır gülüyor,çok şekersin minik bebeğim...

kaplıca bahane rüya anneye..

Cumartesi akşam çok korkmama rağmen cesaret ettik ve kayınpederin afyondaki devremülk kaplıcasına gitmeye kara verdik, gittiğimiz dakikadan itibaren(ben kalabalıktandır diye düşünüyorum) benden başka kimseye gitmedi,azıcık babasında durdu onun haricinde 1,5 gün boyunca kucağımdan inmedi, bugünde işe giderken bakıcısına bile gitmek istemedi, aklım evde, kalbimde..:((

yaş 30..

bugün benim doğumgünüm...
hüzünlü, 30 lara bastım çünkü..
ama mutluyum yıllardır beklediğim yavrum kollarımda...

evdeki huzur,mutluluk budur....

Son zamanlarda gittiğimiz hiçbiryerde huzurlu değil küçük kızım, mızmız ,ağlamaklı,uykusu geldiği halde uyumayan,yemek yemeyen, kucakta bile durmayan rüyacık,gitmek için hazırlığımızı anlayınca yüzünden gülücükler akıyor,eve gelince herşey yolunda,napcaz,gezme devri sona erdi,yeni bir devir başladı; evdeki huzur.

Bir de akşamları uyumama inadı,sanırım benim tatlı rüyam eskisi gibi uslu bir bebek değil...