My best friend..

Sabah, sen okula, ben işe giderken; anne, benim şarkımı aç, sesini aç, bağırarak söyleyelim dediğinde anladım; kendime çekirdekten bir arkadaş yetiştirdiğimi....

Yol(hayat) arkadaşım..

Daha bir sesli, daha bir eğlenerek söyledim..

Sen büyüdükçe, ben yalnız kalmayacağım,

Sen arabadan inince ben; tek kişilik bir koro oluverdim.

Sağol.

İşte bu kadaaar!!!!!

Bunu yazmayı nasıl unuttuğuma inanamıyorum!!!

Beze hoşçakal diyeli15 gün oldu nerdeyse..

Hem de bir çırpıda,bir anda, ilk 3 gün içinde 1-2 kaza dışında hiç sorunsuz...

Gece,gündüz hiçbir kaza yaşamadan veda ettik o belini terletip, isilik çıkaran beze...

Zamanı varmış...

Geçen seneki o talihsiz denememizin sebebi de Rüya' nın hazır olduğuna dair belirtiler vermesiydi aslında, ikimizde yanılmıştık...

Arkadaş, çocuk büyütürken hiçbir şey için acele etmeyeceksin, bunu anladım...

Tarihe Not: 37 aylıkken bez bırakıldı:))

İnsanın çocuğu bezsiz dolaşıyor diye omuzları daha bir dik yürür mü allahaşkına?

Ya havam batsın!!! çok gururluyum:))))

Ondaki gurur, bendekinden bin fazla.....

Not: burnundan altına doğru dikkatlice bakınız: Bir ton ruj..

Kime benzedi bu çocuk bilmem ki....

Su seven...

Buralara soğuklar gelmeye başladı bile, ne zaman başladığını anlamadığım yaz, hemen terkeder bu şehri, sadece 3-4 gece üstünü örtmezsin, sonra sabaha karşı üşütür bu şehir seni...Bana göre değil...12 ay yaz olsa hiç şikayet etmem, kışın doğmuşum ama hiç sevmem kışı...

Bulduğumuz her fırsatta suya giriyoruz, 4 gün Bodrum' a kaçtık....Haftasonları ise havuza gitmeye çalışıyoruz...

Çok seviyor suyu...Çocuk havuzunun kenarlarından tutup dalıyor, çıkınca da babası gibi kafasını sağa sola sallıyor ya görülmeye değer:)

Haa bu arada bir tavsiye; kocanızın sözüne güvenip, su kenarlarında çocuğu özgür bırakmamak lazım...Allahtan ona her daim yapışan gözlerim var....