23 Temmuz 2009 Perşembe

Mutluyum ben...

Nedir bu mutluluğun sebebi durup duruken; eskiden olsa saçmalığa bak neye mutlu oluyo insanlar deyip geçeceğim, başıma gelince mutlulukmuş meğer diyebileceğim bir şey;
Ama gülmek yok,söz mü??
Rüya dün biber dolmasının içini yedi, hemde 5-6 çatal:)))))
Ne kadar mutluluk verici bir şeymiş hıııı,diyenleri duyuyorum şimdiden!!!!
Ama gerçekten ben mutlu oldum;
Çünkü Rüya pütürlü yemek yemez,azıcık tadına bakıp çıkarırdı hep,Prenses hazretlerinin herşeyi hazır olacak...Ben alıştırmadım ama olmadı işte,yemedi pütürlüleri, bende yemesi için verdim rondonun gözüne ne yapayım....Sanırım yavaş yavaş yiyecek herşeyden.... Akşamları hava estiğinden çok uzun süreli çıkaramıyorum dışarı, o ise mütemadiyen verandanın kapısında oturuyor, halbuki yeni girmiştik içeri; ispatı henüz çıkarılmamış ayakkabılar ve yaprakları gövdesinden ayrılmamış güller....
8 aylık ayak...Fotodan seçilmesede...

En büyük zevklerinden biri terliklerimi çıkarıp,ayaklarımı gıdıklamak..Surattaki ifadeye bakar mısınız...

Ama çok cilveli çok...

Her uzvunun yerini biliyor ama direkt göster deyince mümkün değil göstermiyor, fotoğrafını çekerken yüzünü hep çeviriyor ve bunu çok bilinçli yapıyor, müzikli kitaplarının tuşlarına,oyuncaklarının tuşlarına çok güzel basıyor, yürüme konusunda zaten tam uzman, asla yerine koy dediğim bir şeyi yerine koymuyor sanırım biraz dağınık olacak, uzun zamandan beri elini uzatıp merhaba yapıyor..
Aba : Anne,bakıcı teyzesi ve bilimum ablalara seslenmek için kullanılıyor,
Baba : baba, arada bana seslenirken,
Ihh : Su,
Ve işaret parmağı herşeyi çok güzel anlatıyor....
Dede, meme...
bazen söylediğim kelimenin aynısını birebir söylüyor,bir daha denediğimde asla söylemiyor,inatçılık mekanizması aynen devrede o an.
Uykusu son bir haftadır acayip düzenli,dilimi ısırayım, akşam 9:30 hoop uykuya, sabahları şaşmaz 06:00 da ayakta...İyi mi kötü mü bilmem çünkü sabahın 6 sında kalkmak, işe gitmek için önümde daha 2,5 saatin olduğunu ve benim gözlerimden uykuların aktığını gösterir...

Kule yapılan oyuncağının kapaklarını açıyor ve kapatıyor sadece,bırak kule yapmayı olanı bozmaya pek meraklı....
İçine şekiller atılan oyuncağına bir tane bile atsa hemen kapağını açıp içindekini alıyor.
Tüm sesli oyuncaklarının nasıl açılacağını biliyor.
Aslında günlük o kadar çok şey yapıyor ki gözümüz alıştığı için normalmiş gibi geliyor veya yiyip yiyip bırakıyorum ortaya cimcimeyi, doymasamda......

7 yorum:

R. Berin Tuncel dedi ki...

tabiki güleriz annesi , sevinçten güleriz :) başkaları için sıradan olan her şeyin,sıradışı gelmesi insana ; annelik...bir heyecan,bir heyecan..biz seni anlıyoruz emin ol!..

ELİF dedi ki...

ensar beranın annesi, burda insan anlaşıldığını hissediyor gerçekten...

βЄƉΔЯƉЄм dedi ki...

benim nelere sevindiğimi görsen sen de bana gülümserdin... Yanındayız canım her konuda :) doyasıya paylaş, doyasıya anlat... yerim ben o kokulu kurabiyenin dolmasının içini... :))

ELİF dedi ki...

burcucum desene yalnız değilim...

Sen Gelince dedi ki...

Bunlarla mutluluk da, hönkürdemek de ayrı bir kolay:)

Hülya dedi ki...

mutlu olunmazmı ya...çok iyi anlıyorum bende seni...harika bişey:) yanlız değiliz hiç birimiz...bizi de anlayanlar var heyoooo

Deniz dedi ki...

1 kasenin tamamını bitirdiğimde sevinç çığlıkları attığımı ve gururla bak babası bütün tabağını yedi diye bağırdığımı bilirim.

Rüyacııım hep mutlu et anneyi :)