9 Mart 2010 Salı
Dün hava soğuktu, yazamadım....
Benim havamın yerinde olması için, birçok etken birarada olmalı galiba...
Rüya hasta olmamalı ilk evvela, hava bahar tadında olmalı, evet belli bi yaştan sonra insan daha takmaz oluyor ama farkındalıkları da artıyor, o yüzden motive edenleri çok olmalı...
Herneyse, minişimin halsizliği, yemek yememesi bağırsaklarındaki rahatsızlıktanmış, patates, lapa pilav,ayran, yoğurt ve bunlara eşlik eden bağırsak düzenleyici ilaçlarla da olsa yine de çok gezdik bu haftasonu...
Yemek yemesi için yapmadığım maskaralık kalmadı, suratımıza etiketler yapıştırdık, benimkini görseydiniz, sadece gözlerim görünüyordu...
Konuşmalarına bayılıyorum, herkes kendi çocuğunun ilk konuşmalarına bayılıyordur...Önceden çocuğunun her yaptığını, her konuştuğunu anlatan ve bundan acayip gurur duyan insanlara ne gözle bakıyordum hatırlamıyorum, sanırım, ne var ki bunda her çocuk yapıyor bunları diyorumdur herhalde, amaaa durum o kadar basit değilmiş işte, bu, insana en fazla haz veren şeymiş, bir de herkesin hayran olmasını beklemek diye birşey varmış, elde değilmiş....
Ne kadar çok; düşmek üzereyken; ah düşememm..derse, hadi derse, yemem derken kafasını çevirip, gözünü kapatırsa, şımarık bir suratla defalarca anne derse, ben o kadar çok allahım sen ne kadar tatlı bir çocuksun diyorum, tek benimki sanıyorum, onu anka sanıyorum, eşsiz sanıyorum..Anneliğin bencilliği böyle birşey sanırım...
Sonra; aklıma gelen tanıdığım tüm anneleri film şeridi gibi kafamdan geçiriyorum ve o da benim gibi seviyor, benim gibi hissediyor, ne kadar çok seviyordur yavrusunu, benim gibi diyorum. Aynı şeyleri hissettiğimizi bildiğimden seviyorum anne olanları ben, hiç tanımadıklarımı bile "anne" oldukları için sevebilirim...
Aylardır aradığım "Anne İş' te" adlı kitabı buldum nihayet, kitapçı var diye cevap verdiğinde şaşırdım resmen, başladım okumaya , hatta yarıladım bile...
Yok yok havalar biraz düzelsin gitmem lazım İstanbul'a, hatta çocukluğumun, gençliğimin mekanı Bakırköy'e, şöyle bir inmeliyim Ebuzziya'dan sahile....Belki bir Taksim bile yaparım...
Sabahları hiç ağlamıyor arkamdan artık, el sallıyor, kitapta yazıyor- anne çocuğunu bakıcısından bile kıskanır- diye...Vallahi hiç kıskanmıyorum, gözüm arkada değil, ben bunun aylar sonra tadını çıkarıyorum...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
17 yorum:
kuzummm benimmm. nazar mı değdi annesi acep? boncuk gözlerinden öperim de doyamam ben ona. güçlü bizim kızımız, çabucak iyileşektir annesi, üzülme sen...
vallahi ben de, görmemişin oğlu olmuş modundayım Elif, al beni, vur sana... o kadar yani :)))
RABBİM nazarlardan korusun onu MAŞALLAH ay yüzlü..
öncelikle geçmiş olsun Elif, umarım minik melek bir an önce iyi olur
o kitabı ben de cuma günü aldım, elimdeki kitabı bitirip hemen başlayacağım kısmetse..
bu arada aylar sonra tadını çıkarıyor olduğun çalışmaya başlaman mı? bu aralar işi bırakma düşüncesindeyken çalışan annelerden böyle fikirlerini alıyorum da :)
tez zamanda iyileşin zeytin gözlü tamam mı .allah neşenizi eksiltmesin
çok geçmiş olsun
sen komiksin, kızın da komik:))) çok tatlısınız
Çok geçmişler olsun..Çok şeker bu cimcime çookk..maaşallah..
Önemli olan gözünün arkada kalmaması zaten, neyse ki sonunda için raharr ;)
geçmişler ola tekrar...
Elif'cim geçmiş olsun... Sabah da görmeyince bir şey arayacaktım nerdeyse:) Alıştırdın bizi her gün okumaya... Bu arada bayıldım etiketli suratına:)
hiç ama hiç ağlamasın.
aynı aynı duyguları binlerce anne paylaşıyoruz ama her zaman benim oğlum- kızım daha güzel daha sevimli oluyor:))
çok geçmiş olsun etiketli kuzuma
ne manyak anneleriz değil mi hepimiz, ben de gittiğim her yerde 1-2 yaş arası bebeği olan kadınları arar ve de bulur oldum:)
rüya da negüzel durmuş o etiketler ile benim oğlum olsa tutmaz,sevindim senin adına gözün arkada kalmıyordur ama üzgünüm bir süre sonra yine başlıyorlar ditttmeem :)demelere tadını çıkar arkadaşım :
öncelikle geçmiş olsun işallah biran önce iyi olur elifciğim . ben yenyim aranızda desteğinizi bekliyorum yorumsuz sıkıcı oluyor.sayğılarımla.
bakıcı işinde içinin rahat olmasına çok sevindim. İnsanın gözünün arkada kalmadan işe gidebilmesi çok önemli. gelirsen bakırköye haber ver mutlak.. meşhur çıtır simit ile çay ikilemesi yaparız.kızları tanıştırırız..
çok geçmiş olsun en kısa zamanda umarım atlatırsınız.
bu kuzucuklar ne kadar yapışkanlı şey varsa bayılıyorlar değil mi?
Elif'cim bayıldım etiketli surata,sana da yakışmışlardı ya,koymamışsın fotoğrafını :)Hemen iyi olsun Rüyacık,çok geçmiş olsun
Sibelim, değdi değdi nazar değdi kesin:))Nolcak bizim bu halimiz böyle:))
Sevilciğim, çok sağol:))
Hilal, yok ben zaten çalışıyordum da son zamanlarda bana el sallıyor,içim rahat gidiyorum, çalışmayı bırakmayı da düşünmüyorum:))
Hülyacığım,inşallah canım sağol.
Elçin, teşekkür ederim.
Denizciğim, siz de:))
Fatmacığım,çok teşekkür eder, Odili de öperim yanaklarından.
Melikeciğim, evet ya rahatım umarım bozulmaz.
Özlemciğim, yazmayınca ben de bi eksiklik hissediyorum zaten:))Alıştık mı ne:))
Esra, ne tuhaf bişi di mi bu annelik:)
Füsunum manyak az kalır bizim yanımızda:))
Elifciğim, tamam ben büyümeden tadını çıkarayım:))
Sessiz kelimeler,çok sağol, peki izliyorum seni:)
Esracığım,tamam canım söz:))
Burcuuu, hani fotolar nerde?:)
Serenciğim, çok yorgun gözüküyordum koymadım:))
Yorum Gönder