Ben eskiden komik bir insandım, ince esprileri olan, istediği herkesin taklitini yapabilen, üstüne bir de danslı minik kabareler düzenleyen(ev ahalisine tabi).
Hatta bababım en büyük hayaliydi tiyatrocu olmam.
Sonradan ben büyüdükçe içimdeki kız çocuğu da benle birlikte büyüdü, gün geçtikçe seyrekleşti ziyaretleri, zamanla hiç gelmez oldu. Bazen pencereden kafasını uzatsa da hemen döner arkasını gider oldu.
Neden mi? Bilmiyorum...Ya dünyanın gidişatından ya da benim gidişatımdan...........
Şimdilerde tekrar gelmeye başladı içimdeki kız çocuğu...
İşten eve döndüğümde ben montumu, çantamı hızla çıkarmaya çalışırken , o, bir bakıyorum dizlerinin üstüne çökmüş Rüya' yla yakalamaç oynamaya başlamış bile, kikirdeyip duruyorlar....
Ahh içimdeki kız çocuğu, hoşgeldin.
Nasıl da özlemişim...
11 yorum:
İnce esprilerina hala devam ediyor canım merak etme hiç gitmemiş o minik kız çocuğu :)))
aaman gitmesin de zaten ;)
Melikeciğim, gitmemiş mi dersin? Saklanmış demekki.sağol canım..
İçinde ki küçük kız çocuğu, Rüyanın büyümesini bekliyormuş belki de..
İşte anne olmanın en güzel yanı. Deli deli çığlık atıosun, boğuşuyosun kızınla, çığlık çğlığa şarkı söylüyosun, yoldan duyanlar ne der diye düşünmeden :)
Bu arada bana gönderdiğin msj gelmemiş sanırım, oraya da yazdım, burdan cvplayayım olmazsa diicektim, aklımda kaldı 2 gündür :)
incelikler yüzünden.en sevdiğim şarkı.
bak hatırlattın iyi oldu şimdi yine dinlicem:))
Yok yok bence de gitmemiş de bişrazcık uyumuş ta ki Rüyacık onu öpene kadar:)
Haticeciğim, belki de...Belki de rüyayla birlikte tekrar doğdu..
Elifciğim, beni Rüya yanımdayken araba kullanırken görenler aa bu kadın kesin manya diyolardır; direksiyonda hoplayan zıplayan bi deli:)) Mesaj konusuna gelince; aklına takacağın benden daha önemli yavruların var tatlım, ben sana daha çookkk yorumlar yazarım.
Irmak bebek, benimde bu yazıyı yazdığımdan beri dilimde.
Sinemciğim, Rüya onu öpüyorya nasıl şımarıyor o küçük kız çocuğu bir bilsen:))
hiç büyümesek hep çocuk kalsak
(bu arada bence hala deli dolusun, burdan bile belli oluyor)
Başından tahmin etmiştim sende yaratıc birşeyler olduğunu, ofisindeki mor koltuğunla telefonunu görünce...
Ortak birşeyler bulup paylaşmak güzel seninle...
Füsuncuğum, ah sen birde beni eskiden tanısaydın, olsun hiçbirşey için geç sayılmaz di mi?
Deren diyoruz galiba:)) Cidden ya kim ofis mobilyalarını mor yapar ki benim gibi. Ben de iş ilişkisinden artı birşeyler olucağını sezmiştim:)))
Ne güzel dursun hep orada, çocuklarla çocuk olmak gibisi yok.
Yorum Gönder