Yazılar kalsın, hatıra kalsın, büyüyünce okuduğunda yüzünde kocaman bir gülümseme kalsın, eğer birgün ben olmazsan aramızda kopmayan bağ olsun, ilerde senin de bebeğin olduğunda acaba ben ne zaman yürüdüm anne? diye sorarsan cevabını kesin alabilesin diye, ne kadar hayatımı aydınlattığını, hayatta en çok seni sevdiğimi bil diye, her sabah ilk işimin senin gelişmelerini yazıya dökmek olduğunu bil diye yazıyorum buraya.
Ama....
Ama, gözlerinin karasının kalbime nasıl bir ışık verdiğini,
uyumaya gittiğimizde numaradan gözlerini kapatıp ağzını açtığındaki duygularımı,
ufacık bir olay karşısında yaptığın mimiklerini,
yürüyüşünün endamını,
yemek yerken sevmediğin birşey olduğunda tükürürken, ben gülmemek için kızıyormuş gibi yaparken benim surat ifademi,
Koltuğa tırmanırken bacağını atışındaki herzamankiliği,
çiş derken, sinek kovarken, düt düt derken çıkardığın dii sesinin vurgusunu,
heyecanlandığında bacaklarını sopa gibi yaptığındaki halini,
dans edişini,
yan yan bakarken gözlerinin halini,
sarılırken minicik ellerinle sırtıma pıt pıt yapışındaki sıcaklığı,
benim canımı acıttığında ağzını açıp öpecekmiş gibi yapıp ,öpmeyi bilmemeni,
birşeyi yaparken zorlandığında çıkardığın "ihş" sesinin nasıl hoşuma gittiğini,
kahkahanın o muhteşem tonunu,
birşeyi mama sandalyenenin masasına koymamı istediğinde işaret parmağının o halini,
çenenle gıdığının arasının nasıl yumuşak, nasıl tatlı öpüldüğünü,
seni hoyratça severken senin nasıl mest oluşunu,
numaradan ağlarken ağzının o uzatılmış ve yuvarlak halini,
kokunu,
ve yüzlerce soyut,anlatılmayan anları,
Nasıl anlatayım?
Anlatamıyorum bebeğim,
Unutulurmuymuş ki....
Her şeyi unutsamda sevgim yeter...
Tek unutulmayacak şey;
Sevgim...Tarifi mümkün olmayan his....
15 yorum:
Elif'cim sabah sabah hem duygulandırdın beni hemde yüzümde tebessümlere neden oldun...
Allah seni kızıcundan ayrı koymasın...
öpüyorum sizi...
Yani sabah sabah iyi geldi :(((
taaa yüreğimin derinlerine dokundurdun valla, olmadı ama :))
evet elif ya, anlatımıyor insan tam olarak di mi? Yazıyoruz yazıyoruz ama o hislerin tam karşılığı oluyor mu acaba?
Ama en azından dediğin gibi bu bloglar onlara bedeli olmayan bir hediye gibi. Keşke biz de annelerimizin bizi büyütürkenki duygularını, sevdiklerini, kızdıklarını gün be gün okuyabilseydik di mi?
Yerim senin küçük kuzucuğunu.
Soyut olarak:)))
kaleminden duygu fışkırmış be Elif'im...
Ne güzel yazmışsın arkadaşım yaaa... Gerçekten yetmiyor kelimeler onlara olan duygularımızı anlatmaya....
Anlatılamayan yaşanan o kadar çok şey var ki...
Kuzucuğunla bir ömür boyu beraber olmanı dilerim.
Tarifi olmayan sevgilerle bağlıyız yavrularımıza. Onlar herşeyin üstünde, kalbimizin taa içinde...
Çok güzel yazmışsın.
Sevgiler,
Hatice S.
Nalancığım hepimizi ayrı koymasın, yüzündeki tebessümlerin bol olsun.
batıkanın annesi, pek iyi gelmedi galiba:))
Fundacığım, hep sen dokunduracak değilsin ya arada biz de dokunduralım:))
Denizciğim,anlatılmıyor, dün akşam o kendi başına oyun oynarken onu izledim, nasıl bir sevgidir anlatamadım...
Sinemciğim, bu sebeplerden yazmalıyız bence en azından anlatabildiklerimiz adına:))
Sibelciğim, umarım birazcık anlarlar ilerde..
Güneşciğim, aslında hepimiz yaşıyoruz aynı anları da insan kendi duygularının tek olduğunu sanıyor.
Hatice, çok teşekkür ederim. hem de kalbimizin içinde hapsedilmiş durumdalar asla çıkmayacaklar.
Cnm...yüreğin ne kadar güzel.Annelik çok güzel.Benim meleğim 9 yaşında ama bebekliğinde yazıp hala dolabımın üstünde duran bir yazıyı paylaşmak istiyorum seninle...Duygularımı daha iyi anlatır diye düşünüyorum.
ANNECİM,
Daha konuşamıyorum ama bir gün konuşacağım,
Daha anlamıyorum ama bir gün anlayacağım,
Bilemiyorum ama öğreneceğim,
Bir gün büyüyüp senin düşlediğin gibi biri olacağım,
İşte o zaman senin değerini daha iyi anlayacağım,
Benim üzerime titrediğin,benim için araştırıp öğrendiğin için,
Beni çevremdeki bütün hastalıklara karşı koruduğun,
Doğumumdan beri aşılarımı düzenli yaptırarak,
Yaşamımı sağladığın için
TEŞEKKÜR EDERİM.
Sevgilerimle...
Gözlerim doldu Elifçim..
Yüreğine sağlık..
Bazen ben de aynı hisse kapılıyorum... Keşke her anı, her kelimeyi, her mimiği, her bakışı kaydedecek birileri olsa... Ve tabii görünmez olsa... Zira benim ki kamerayı görünce hiç bir şey yapmıyor:)
anne işte..
elifcim hep böyle yapıyorsun ama ya, yazıp yazıp bizi duygulandırıyorsun, yine çok güzel çok duygulu bir yazı olmuş
rüyayı da seni de öptüm kocaman
Sevgilerimle, umarım birgün anlarlar bizi, yoksa bir sürü eleştirimi koyarlar üzstümüze bilinmez...
Gözdeciğim sen şimdi yeni annesin ya o yüzden daha da duygusalsın:))
Özlemciğim, aynı bizimkide yaa, resmen kafasını çeviriyor sürekli...
Ensar beranın annesi, anne=vicdanmış..
Füsuncuğum sen hep demez misin; biz duygulanmaya yer arıyoruz diye..çok çok öpüyorum seni.
Yorum Gönder