23 Ekim 2009 Cuma

Koştur peşinden durma....



Ne güzeldir Cumalar, ertesi günü Cumartesi olduğundan sadece ama yoksa işlerin en yoğun günü olmasından dolayı sevmem aslında, tek kurtarıcısı ertesi günü yani.


Dün akşam kendimiz için birşeyler yapalım hadi yemeğe gidelim dedik, 4 kişi, 2 de çocuklar tabi ki, yok bende öyle bırakabileceğim anne ya da kayınvalide...

Bu 6 kişinin aynı anda masada bulunma süresi toplasan yarım saati geçmedi, anladım mı bişi; evet anladım. Birşey daha var aslında anladığım; artık Rüya hanım biz dışarıda yemek yerken, o arabasında oyalanmıyor, bebek değil küçük çocuk edasıyla kendinden 2 yaş büyük kuzeni gibi o da ordan oraya koşturuyor ve bundan inanılmaz zevk alıyor. Nedense yormadı beni bu durum, ben de oynadım onlarla istedikleri koşuşturmayı...Tek kötü yanı, bu hellim peynirli somon balığımı hızlı hızlı yemek zorunda kalmam ve beyaz şarabımı meyve suyu gibi içtiğimden tadına varamamam.....

16 yorum:

meltem dedi ki...

ah ah uzun ve yavaş yenilen yemekler
yudum yudum içilen, sohbetlerin meze olduğu şaraplar
nerdeeeeeeeee artık bizim için bacım:):)

NALAN dedi ki...

Ahhh Elif'cim ahhh diyeceğim bende...
eskide kaldı o arkadaşlarla,eş dostala yapılan uzun muhabbetler keyifli sohbet masaları,sofraları...
yeni hayat koşturmalı,çoçuklu,yediğinden içtiğinden,gezdiğinden birşey anlamadan geçen hayat; en azından belli bir süre diye teselli ediyorum kendimi..

Sibelbek dedi ki...

elbet büyüyecekler ve bizde şöyle tadını çıkara çıkara yemekler yiyebileceğiz :)
bu süreçte onların dünyanın tadını nasıl çıkardıklarına bakıp, keyif alacağız :)))

Emine dedi ki...

Tadını çıkara çıkara yemek nerdee Bizde gittiğimizde 10dk sürmüyor hemen silip süpürüyorum tabağı.Gülcede ne arabasında ne mama sandalyeslnderahat vermiyor.Koşmak çevrededi insanlarla iletişim kurmak istiyor ve bunları yapıyor da.Büyümelerini bekleyeceğiz galiba..

balböcükleri dedi ki...

ben genelde oyun odası olan restranları tercih ediyorum içinde bakıcı kız oluo iki kuruş para verince ilgilenio rahat rahat yediğimi anlıyorum

Güneş Akay dedi ki...

Evet ya önceden arabada yatar sağı solu seyrederlerdi, büyüdükçe bu imkansızlaştı, bırakabilecek biri olsa bile bırakmak çok zor oluyor bu ikilemde kalmamış oluyorsun sen daha iyi :=)

aysencifci dedi ki...

Elif'cim gözünü korkutmak gibi olmasın ama İdil nerdeyse 3 yaşında hala ben peşindeyim. Kendi kendini oyalama yok bizimkilerde.. Oyuncaklarla oynama yok. Gittiğim yerlerde hep nöbetleşe, ya bakıcı ya da ablamla yemek yiyebiliyoruz ama kabahat bizde, biliyormusun? Görümcemin 16 aylık oğlu kendini yırtıyor, görümcem çayını-kahvesini içmeden onunla ASLA ilgilenmiyor. Geçenlerde ablama geldiler, ortada kocaman cam sehpa var, ben hala İdil'i kollarken, görümcem en uzak köşeye gidip oturdu ve ben sürekli 2 elim sehpa köşelerinde ONUN çocuğunu kolladım..
Bilmiyorum o mu doğru, ben mi?
Öpüyorum o güzellerr güzelini

Beliz'imin Günlüğü dedi ki...

nerdee dışarda keyifle yemek yemek unuttum bile ben bu duyguyu yedigimden doydugumdan hiç birşey anlamadan ordan ayrılıyoruz.Ama bir gün bunlarıda hatırlayıp özleyecegiz günün keyfini cıkararlım(zorda olsa) :)

Beliz'imin Günlüğü dedi ki...

nerdeee dışarda rahat bir yemek ve sohbet ben bunu unutalı çok oldu :) ne yedigimi ve doydugumu anlamadan kalkıyoruz çogu zaman benim kızım başka kimseylede durmuyor bu yüzden heryerde beraberiz.Ama ilerde bunları özleyecegimize eminim doya doya yaşamak dilegiyle bu sonsuz mutlulugu

sinem dedi ki...

Öyle uzun uzadıya yemek için 1 yıl daha varmış gibi görünüyor...

ELİF dedi ki...

Meltem deme beah.

Nalan, uyurlarsa oluyo birazcık yine de...

Sibel,olacak mı dersin?

Emine off ki ne off yani..

Serpil, yok ki eskişehirde öyle yerler..

Güneş, iyi mi ki acaba:)))

Ayşen deme beee, bitti herşey yani öle mi:(((sen nasılsın bu arada.

Belizin annesi fazla mı iyimseriz acaba biz..

Sinemciğim,yukardaki tecrübelere bakılırsa 1 yıldan daha fazlaymış gibi gözüküyor.

Çınar dedi ki...

Senin yemek yeme, daha doğrusu yiyememe maceranı ve diğer miniklerin annelerinin yorumlarını gülümseyerek ve geçmişi hatırlayarak okudum. Geçecek... Biliyorum, çünkü ben de öyleydim, artık istediğim yerde ve canım istediği gibi yemeğimi yiyorum. Şimdi de biri uzakta, biri de Ankara'da ama misafir gibi arada bir eve uğradığı için bu kez de özlem çekiyorum:(

Sevgiler sana da Minişe de

ELİF dedi ki...

Çınar, özlem de zor, ne kadar uzak gözükse de çok çabuk geçecek yıllar biliyorum. Bizden de size sevgiler...

gözde dedi ki...

Gittikçe kolaylaşmıyor diyorsun yani Elifçim:))

ELİF dedi ki...

Gözdeciğim şimdiden gözünü korkutmak istemem ama kolaylaşmıyor gözüm, bazı şeyler kolaylaşırken bazı şeyler zorlaşıyor diyeyim:)))

gözde dedi ki...

Eyvah o zaman:))