19 şubat 2011

 Cumartesi günü Rüya' nın arkadaşının doğumgünüdeydik...

Uykusunun gelmesi haricinde oldukça eğlendik...

Şimdiden pek meraklı makyaja, ilerde neler olur göreceğiz bakalım :))

Bütüün çocuklar toplanıp hediyeleri açarken, akabinde yanıbaşında yanan janjanlı pastayı hiç umursamadan sadece eline geçirdiği bu baloncuk yapma oyuncağıyla oynadı...
Vah garibim, ne biçim anneysem ben de, hiç mi almadın şu zavallıcığa bu oyuncaktan...

Sorun anlaşıldı :((

Dün akşam;

                            Baba: Bugün de ağladın mı kızım okula giderken, dün ağlamıştın ya?

                            Rüya: Annemi istediğim için ağlamıştım, onu mu diyosun?

Sanırım son günlerde ağlaması okulu sevmediğinden değil, benden ayrılmak istememesinden, gel gör ki aynı boşlukları yaşıyormuşuz içten içe....

Ben de son günlerde sürekli ondan ayrılmanın huzursuzluğu içerisindeyim, kafam karışık...

Bir de kendi çapımda, tek kişilik bir kampanya başlattım restaurantlarda kızıma servis açmayan garsonlara karşı....
En azından bizden sonra gelen ve gelecek olan çocuklu ailelere her seferinde servis açmayı öğrenecektir.....
Bireylik yaşta değil baştadır, bunu öğrenecektir...

Güzel bir gün...

Eğeeer, dışarıdaki hava üzerimdeki kabanımı çıkartma gereği duyduruyorsa bana, içimdeki karartıları da o kabanla birlikte çıkarıyorum, bunu anladım...

Beni bu güzel havalar iyileştiriyor...

Kızıma yazlık elbise almaya başladıysam eğer, yazın gelmesi yakındır, kelebeklerim kozalarından çıkmaya başlamışlardır demektir...

Mart kapıdan baktırsa da arkası bahardır.....Bekleriz....

05.02.2011 tarihinde, Cumartesi sabahı sürpriz bir şekilde benim için hazırlanmış doğumgünü pastam :))
Rüya' nın deyimiyle "doğumgübü pastası"...
Canımın içi, seninle üflerken o mumu, dilek tuttum;
Senin için....Bizim için...
İkimizin nefesiyle söndürelim her zaman....

Kitaplık işi tamamdır...

 Çocukcazım bizim kitaplığı kullanmak zorunda kalıyordu :)
Uzun zamandır aklımdaydı odasına bir kitaplık yaptırmak, nihayet geldi, monte oldu, sildik süpürdük, kitapları dizdiiiik:)

 İncecik, yer kaplamayan ama çok kitap alan işlevsel bir kitaplık...

Okusun da büyüsün nenni :))

Herkese mutlu hafta sonları....

Hayat....

 Dün..
Anne olan herkes, " ben olmazsam ne yapar?" diye düşündü.
Kendisi için değil, evladını yalnız bırakmaktan korktuğu için, ölümden korktu...
Anne olan herkes, şöyle bir baktı çocuğuna...
Dua etti...

 Haftasonu hiçbir planımızı gerçekleştiremedik, hayat her zaman planladığımız gibi olmuyor maalesef...
Ayı Yogi sözümü unutmuş değil, ben de....