Çok rüzgarlı bir pazar günüydü, Derinin doğumgünü münasebetiyle biraraya geldik Karabayırda ama evin içine tıkıldık kaldık.
Cumartesi ise Sevilayla çocukları kaptığımız gibi gittik Sazova parkına, pekte güzel olmayan bir kahvaltının ardından dolaştıkta dolaştık, hemde çok güzel amele yanığım oldu kollarım.
Rüya hanıma gelince artık çok daha cesaretli, aklına gelmezse elimi tutmadan çok güzel yürüyor.
Dün babaannesi ve babası çok güzel düşürdüler Rüyayı, hemde ben tam büyük babaanneye "şu yürüme işini düşürmeden atlatsak"dediğim anda , bir insan bu kadar mı şom ağızlı olur.Allahtan bişey olmadı ama çok korktu Rüya.
4 yorum:
Elif en iyisi biz bunlara şu "adım çöreği" yapma işini düşünelim... ben de nerdeyse inanmaya başlıyorum çöreğin hikmetine :) rüzgar da gayet güzel düşüyo inanır mısın? :))
Esince hiç anlamadan yanıveriyoruz :) düşe kalka büyüyecek annesi ...ama bizimde begüş düşünce içimiz gidiyor :)
Umarım kontrollü düşmeyi öğrenmiştir... Bizimki hala öğrenemedi ve tehlikeli düşüyor... Ayrıca öp benim için minik hanımın acıyan yerinden:)
adım çöreği diye bi şey mi var? diş buğdayı vs... ben bu konularda cahilim biraz
Yorum Gönder