4 Aralık 2009 Cuma

Bazen sarmaş dolaş, bazen birlikte oynayan, bazen kavga eden, bazen ayrı takılan iki cimcime.

Aralarında 4 gün olsa da farklı her çocuk, bir kere Beril, Rüya gibi ağlak değil. Ama birbirlerinden görüp te yemek yemeleri en güzeli, hele Rüya, 2 adet biber dolmasının üzerine 1 tabakta sebze çorbası yedi.


Öyle bir "annemm" demesi var ki insanın içinin tüm yağlarını eritir türden ama akabinde "babamm" demeyi hiç ihmal etmiyor, insanın baba olası gelir türden....


Bazen bir paylaşım bir paylaşım, sarılmalar, öpüşmeler...Çabuk bitiyor ama, sonra ağlamalar, bağırmalar...


İki lafın belini bükemedik şöyle ağız tadıyla, ayakta anlattık, bir cümlenin başı oturma odasında başlamışken mutfakta sona erdiği çok oldu, çaylarımız kaç kere soğudu...
Halis mulis tereyağım geldi, Zeynepciğim kesene bereket, sapsarı, tuzlu inek tereyağı...çocukluğumdakilerden..Teşekkür ederim...
Not: akşam yarım saat içinde uyudu, ben de anamla birlikte Aşk-ı Memnuyu izledim, kabuklu badem bile yedim, ohhhh.

6 yorum:

füsfüs dedi ki...

ay zaten çok tatlılar ikisi bir arada tam yemelik olmuşlar
hele o berilin oturup ellerini açıp birşeyler anlattığı rüyanın da dikkatle dinler gibi göründüğü fotoğrafa bayıldım

Ömer Tuna dedi ki...

oyyy çok tatlılar hakikatten. Nasıl hevesledim varya öyle sizi görünce bizde olalım istedim ama biz olsaydık ortalığı toz duman ederdik.

Sen Gelince dedi ki...

Telefonda bir arada olduğunuzu söylediğinizde Zeynep'e kıskanırım ama demiştim, üstüne bu... Kıskandım yani... Bunu benim de olduğum bir ortamda mutlaka tekrarlayacaksınız:)

ELİF dedi ki...

bi gün düzenlemeliyiz, ortak bir noktada, hepimiz birlikte olmalıyız:)) Özlemciğim,söz:))

aysencifci dedi ki...

Tam yemeklik olmuslar Elif'cim, öp benim için kuzuyu..

élif(keyf-i mutfak) dedi ki...

merhaba..benimde nasipse şubatta 3 yaşına gircek bir bızdığım var..alem oluyorlar gerçekten..arkadaşınızla böyle zor şartlarda bir araya gelmeniz ne güzel..çocuklarınızı idare etmeniz..şimdi herkez benim çocuğumun kılına zarar gelmesin diye çekilir oldu evine..çocukların kimi zaman oynayarak kimi zaman dövüşerek büyüyeceklerini idrak edemiyorlar maalesef..uzun hikaye yani..sevgiler..