Sabah uyurken baktım küçücüktü, doğduğu zamanlara göre kocamandı

Eline 2 kere çatal verdim sanırım, bu ikincisi; o da bloglardan görüpte " ana ben herşeyi eline veriyorum, demek ki çatalla yemeyi öğrenmeye başlama zamanı aman kaçırmayayım" demişliğimden.
Ne çatalla yenir ne ısırarak yenir bilemiyor doğal olarak, ama yardımcı olmaya çalışıyorum, kasmadan, içinden nasıl geliyorsa, sadece elle tutulan ve yemek yenilen bir araç olduğunu bilsin diye. Daha dişleri çıkmadan eline havuç,salatalık,elma kıstırırdım, koparmayı,çiğnemeyi öğrensin diye.O meyveler küçük küçük koparılıp, tükürüldüğü için evin her yerinde minik minik meyvelere rastlamak mümkün, ben peşinde toplayıcı.

Şu yazımda yazdığım durum yavaş yavaş değişiyor artık ki bunun memnuniyeti çok güzel, dün babası gelmeden yaptığım içine de küçücük küçücükte olsa ekmek doğradığım tarhana çorbası mideye indirdikten (sevmiyo tarhana çorbasını) yarım saat sonra babası geldi ve onunla birlikte suyuna ekmek bandırıp babasınında patlıcanlarında verdiği yemeğide yiyince değmeyin keyfime. Babasının da iddia ettiği gibi "kızımın yutma problemi yok abartıyorsun" demesine rağmen biliyorum ki var; Ben bakıyorum sonuçta!!!!!
Ama birkaç günden beri bu tip şeyleri yemesi onu haklı çıkarmıyorda değil; hatta dün kışlık olsun diye yaptığım kırmızı biberlerden de yiyince içimden çaktırmadan ,dışarıdanda duyulmasında nazar değmesin diye çektiğim oh oh lar tüm bedenimi kapladı...

Her yediğimden veriyorum tadına baksın, belki yer diye; İnciri ilk önce sevmedi, sevmedi diye bir daha denememezlik yapmıyorum akabinde bir kere daha veriyorum ki ikincisinde onu da yedi. Bu arada benimde sürekli bişeyler yediğim ortaya çıkıyor ama öyle değil:) hala rejimdeyim, çok yemiyorum, dayanamadığım şeyleri de reddetmiyorum:))

Cumartesi günü bir arkadaşımıza oturmaya gittik, apartmanın bahçesinde diğer arkadaşlarımın çocuklarıyla çok güzel oynadı , diğerlerinin yaşı Rüyacığımdan büyük olduğu için onlar sokakta oynamaya devam ettikleri için benim kuzum dizimin dibinden ayrılamadı tabi. O da bulduğu toprağın içine oturdu; çoraplarının içleri, tüm bacak ve kolları, yüzüne kadar toprak oldu, çok seviyor toprakla oynamayı , hiç bozmadım keyfini. benimde çocukluğum kumdan tabaklar yaparak, fındık bahçelerinde koşarak geçti. Şehrin içinde bulduğumuz toprağa salıveriyorum onu tadına varsın diye.......

Günler, biraz inat durumumuz artarak geçiyor, yapma dediğim şeyi gözümün içine baka baka yapması biraz kavga sebebimiz..Sanırım sabrımı sınamalar başladı...Hadi hayırlısı....