6 Nisan 2012 Cuma

Neyin nesi adlı şiirim...


Ciddi anlamda bende bir problem olduğunu düşünüyorum artık;
Yetiştiremiyorum ben bu çocuğu...
Avm'de kendini yerlere atarak ağlama da neyin nesi?
Ve benim, bu ağlama karşısında istediği şeyi ısrarla yapmamam da neyin nesi?
Ya, tüm akşam sinirimin geçmemesi de neyin nesi?
Hadi onu geçtim de, beni anlamasını, benim onun için yaptıklarımı görmesini ve içten içe benim halime üzülmesini istemekte NEYİN NESİ?

Ben kendimi bile büyütememişken bu çocuğu nasıl büyüteceğim?
Kendimdeki bu acizlikte neyin nesi?

9 yorum:

Süreyya dedi ki...

Siz de durumlar karışmış anlaşılan, bazen bu kendileri minik ama yaptıkları inanılmaz afacanlar bizi bu hale getiriyor işte..bir öpücükle affettirirler kendilerini :)

Adsız dedi ki...

aynı durumlar bizde de mevcut.....bu aralar kapı dışarı çıkartmak istemiyorum...ele avuca sığmıyor benim bücür de....

Nil dedi ki...

baharla birlikte hepimizin içindeki tatil duyguları depreşti. ve yaptığımız herşey bizi yorar oldu. bol bol toprakla haşır neşir olmalı.

aysencifci dedi ki...

Canım sen dediğini ısrarla yapmamakla doğru olanı yaptın! Böylece artık kendini yere atmamayı öğrenecek. Niye aciz hissediyorsun ki kendini? Hep Rüya'nın iyiliği için, bazen katı olmak ve taviz vermemek gerekiyor. Bunun sonucu bütün akşam vicdan azabı olsa da inan ileride Rüya seni anlayacak ancak bunu kendi anne olduğunda sesli olarak sana söyleyecek, ondan önce bekleme:)D

keyf_i sibel dedi ki...

canım benim,gözümde tütüyosunuz ama bendeki bir küçük boy 2 yaş muhabetli bebe, birde büyük boy mnpozlu bebeden dolayı hiçbir buluşmanıza gelemiyorum.ikisininde huysuzluğu tavan yaptı son 4-5 aydır.o yüzden herkes aynı.ve bence sen çok ii bir annesin.ama bu yeni çağ bebelerin levelları pek yüksek ve bizi game over yapıyorlar...

EsVeD dedi ki...

Sanırım hep havaların suçu bu yaşadıklarınız ve yaşadıklarımız...Sabah kalkar kalkmaz başlayan çığlıklı ağlamalar ve benim gün başlarken dolan sinir küpüm...Ahh ah hele daha bir aylık bebik eşlik ediyor bize! O hissi ancak yaşayan bilir!

anne kaleminden dedi ki...

bahar enerjisi sanırım, bizde de enerji maksimum.

ya o inat edince ilk "hayır"ı söylemeden azcık durabilsek böyle büyümeyecek iş :))

Deniz dedi ki...

sabrımızı deniyorlar, bakalım ne kadar dayanacağız diye

birdamlacıkyağmur dedi ki...

seni o kadar iyi anlıyorum ki
şu anda anane ve dedenin evindeyiz
yani şımarıklık hat safhada
bense eller yukarı durumundayım
eve dönelim ben ona gösteririm :)