3 Mayıs 2011 Salı

Küçük şeyler..

Sebepsiz, gereksiz ağlamaların bu kadar canımı sıkmasının sebebi, sıklaştığından mıdır? yoksa benim tahammül sınırlarımın azalmasından mıdır? İnsan hep birşeylere ümit bağlar ya, ben de 3 yaşına ümit bağladım, 2 aydan bile az bir zaman kaldı..

Havaların düzelmesini bekliyoruz dört gözle, havaların bu dengesizliği bizim de dengemizi bozuyor, öyle hissediyorum.

Zamansızlıktan şikayetçiyim son günlerde, günlerin uzamış olmasının aksine yetmiyor zaman bana, bize...Akşam için planlar yapıyorum, artık o kadar yetişemiyorum ki, banyo yapmasını bile plan dahilinde yapar oldum..Kafası kaşınınca şöyle diyor; anne, ben bitlendim galiba:))

Biraz deli dolu bir kız, cidden, uçuk biraz:)) Süslenmek en büyük zevki son zamanlarda.
Pazar günü parmağına 3 tane yüzük taktı, kafasına çiçeklerle süslenmiş yarım şapka, hepsini arkadaşlarım hediye almıştı ona, dudağına güya ruj sürdü, şöyle sordu bana; anne, bana neden oje sürmedin? Ben evin kapısını kilitlemeye çalışırken, babasıyla bindiler arabaya, ön koltuğa kurulmuş, "sen arkaya otur" dediğini kapıyı açmadan dudaklarının hareketinden anladım...Hiç yapmam aslında ama bu sefer yaptım, emniyet kemerini sıkıca bağladık, o, ön koltukta gitti büyük Babaannesinin sıcacık peksimetlerini yemeye...
"Baba, sen beni polislerden korurusun, olur mu?" diye diye...

Foto: Gittiğimiz restaurantta arkadaşıyla doktorculuk oynarken...

** Bir davetiye aldım bugün; Üstün Dökmen' in "Evden Okula,Okuldan Dünyaya" konulu konferansı üzerine.. Rüyacığım yengene gider misin akşam? diyeceğim, kesin "Evet, yaşasın" diyecek :))

**Annelerin Dünyası yepyeni, ufak tefek düzenlemelerimiz kaldı ama çoğu bitti sayılır, uğrarsanız burdayız; Annelerin Dünyası..

9 yorum:

xxx dedi ki...

ağlama krizleri öfke nöbetleri bizde de var, geçiyor tamam bitti derken tekrar başlıyor. Bakalım üçten sonra ne olacak bizde beklemedeyiz..

anne kaleminden dedi ki...

üstün dökmen i seviyorum, faydalı olacaktır mutlaka... 3 yaşta bıçak gibi kesilse keşke sebepsiz ağlamalar, umudumuz bu yönde :)

aysencifci dedi ki...

Elif'cim azalacak inan! Hatta bir ara tavan yapacak, sen korkacaksın, sonra geldiği gibi tavan yaptığı gibi taban yapacak. Şimdi sınırlarını öğreniyor, istikrarlı kalırsan ilerde senin işin kolay olacak. Zor ama sevgileri sana doğru yolu gösterecek. Sihirli bir formül yok, her çocuk özel ve her anne kendi çocuğunu herkesten iyi tanıdığından formulü deneye yanıla kendi buluyor. Sabır sadece. Öptüm sizi.

Sibelbek dedi ki...

her olumsuzluk geçiyor, baldan tatlı bir dönem geliyor. sonra yeni bir olumsuzluk dönemi ve yeniden güzel zamanlar... böyle büyüyorlar işte ve onlarla birlikte biz de...

Sen Gelince dedi ki...

Ben ümidimi kestim üç yaştan. Bir de duyudum ben nasıl güzel bitlendim dediğini:)

Ömer Tuna dedi ki...

Bir yerde okumuştum. 2 yaş krizinden sonra 3 yaş başlıyormuş:(( yani bunun sonu yok galiba!

elif ada dedi ki...

Çok üzgünüm ama üçten sonra da bitmiyor o ağlamalar. Ama azalıyor, çok azalıyor. Ne olur kızma bana Elif. İnsan bilince sanki daha iyi tolere edebiliyor. Ama bal-kaymak dönemler daha uzun oluyor.

bahriye-krm dedi ki...

elif'cim sen 3 yaştan umudunu kesme,çünkü 2ye göre harika bir yaş :))
tabiki arada krizler çıkacak ama üstesinden gelmek daha kolay olacak :))

ELİF dedi ki...

Esracığım, uykusu gelince hele mızmızlık tavan yapıyor bunlarda:))

anne kaleminden, ben o kadar bıçak gibi olacağını sanmıyorum:))

Ayşenim, insanın psikolojik durumuyla da alakalı aslında, çoğu zaman çekiyorum anneyiz netice de ama bazen benim de sabrım tükeniyo be canım...çok sağol...

Sibelim, bu böyle sürüp gider...

Özlemim, kesme yahuuu:((

Ömer Tuna, ahanda mahvolduk:))

Umuuurr, kızar mıyım ben sana hiç, öyle böyle üzülmeden büyüseler...

Bahriyeciğim, ağzın bal yesin,muck:))